aka @ghose⁂
Tradutor da interface web de bookwyrm ao galego. Os libros que leo son a mellor referencia sobre min. Lin moito Mortadelo, Asterix, 13 rue del Percebe, Zipi y Zape,…
En caso de dúbida… elixo un clásico. Por definición superaron a proba do tempo. Hai centos que aínda non lin!!
formerly known as ghose at bookrastinating dot com, moved here.
Este enlace se abre en una ventana emergente
¡Hecho! ghose 📚 ha leído 15 de 12 libros.
ghose 📚
lo difundió
La búsqueda de Gobi es la milagrosa historia de Dion Leonard, un corredor de ultramaratones experimentado que se encontró con …
Cuando se le muere la abuela, la jovencísima Mikage queda absolutamente sola en una casa demasiado grande y se refugia …
The Peripheral is a 2014 science fiction mystery-thriller novel by William Gibson, set in near- …
queda anotado, tras ler a Kat en is.burntout.org/@kat/114439929197432143
Para atar cabos hay un elemento fundamental además de la propia habilidad: una cuerda. El …
grazas a @librosenmimano@masto.es vou ler este libro (cando corresponda). Que menos que engadilo aquí no #fediverso #bookwyrm
www.todostuslibros.com/libros/la-etiqueta-del-asesino_978-84-09-53171-4#synopsis
É Nikolai Gógol o fundador da gran tradición da literatura rusa e inspirador de moitos …
pilleino en galiciale.gal (biblioteca)
Cuando la jovencísima Mikage se queda sola a la muerte de su abuela, se refugia …
Escribe Yoshimoto dun xeito casual, como se a protagonista estivese ao teu carón compartindo un té (chá), contándoche o que ceou onte e o soa que se sinte ( e está).
O sentimento de perda e vacío recorren os tres relatos, onde uns personaxes solitarios se dan forzas, unhas forzas que nin eles saben de onde saen.
Cuando la jovencísima Mikage se queda sola a la muerte de su abuela, se refugia …
boom! 💥 😅
Demian: The Story of Emil Sinclair's Youth is a Bildungsroman by Hermann Hesse, first published …
Aínda que por veces me perdía nesa viaxe de descubrimento persoal, de coñecemento de si mesmo, creo que o libro ten unha resolución moi bonita e poética que paga a pena por si soa.
O relato apela a seguir a forza interior que nos move, a coñecela e a diferenciala sen prexuizos alonxándose da comodidade de pertencer á masa, de diluírnos (espiritualmente) nela. O protagonista, con moitas vicisitudes e a guía de sensibilidades afíns logra percorrer o camiño.
Demian: The Story of Emil Sinclair's Youth is a Bildungsroman by Hermann Hesse, first published …
Advertencia de contenido A cabeza adolescente (and beyond)
Hai un momento no que o protagonista descubre, élle revelado pola propia experiencia, que o que lle pasa pola cabeza, o trivial e o substancial, é o que lle pasa pola cabeza a todo o mundo. É enriquecedor ese momento en que o descubres, ao mesmo tempo unha lección de humildade e de empoderamento. A veces, porén, hai que deterse e traer ao pensamento consciente esa realidade ante os avatares da vida.
Tamén, se faltasen argumentos, que adolescente criado na educación católica non lle atopa axiña as costuras ao relato canónico sen precisar unha voz allea que alimente o escepticismo? Ein? Quen!? (non vou responder, hai varios grupos de persoas)
Quedoume isto moi intensito para un domingo pola mañán, pero o libro ponlle palabras aos sentimentos. Tal cousa non é fácil 👍
Agora aparece Beatrice no relato ⚠️
El ejercicio físico produce beneficios indudables en todo el organismo, en nuestra salud y, por …
Dúas citas procedentes da Nota final, a xeito de recensión
no cabe la menor duda [desde o método científico] de que el sedentarismo es el enemigo de un cerebro sano y una cognición que extraiga lo mejor de sus capacidades naturales.
Para desenvolver unhas facultades mentales axeitadas para os diferentes ámbitos da vida hai que ter un mínimo de actividade física.
La buena noticia es que muy poco ejercicio (leve o moderado) ya produce extraordinarios beneficios a todoslos niveles fisiológicos.
Ademais a calquera idade, como explica durante todo o libro. Nunca é tarde.
É un traballo de divulgación e concienciación baseado na última ciencia dispoñible.
Inclúe ampla bibliografía.
El ejercicio físico produce beneficios indudables en todo el organismo, en nuestra salud y, por …
É impresionante que se describan os mecanismos polos que se transmite de xeito interxeneracional a forma en que se expresan determinados xenes implicados na vascularización cerebral, función das mitocondrias en suxeitos que están físicamrnte activos. Os xenes, aherdanza, pode ser a mesma, pero unha alimentación, exercicio e actividade cognitiva (intelectual complexa) inflúe en como se expresan os xenes na nósa descendencia.
El ejercicio físico produce beneficios indudables en todo el organismo, en nuestra salud y, por …
🤭 levo 20 páxinas e non sei como non saídes todas a camiñar/andar con regularidade, ou exercicios básicos co peso corporal (erguerse e sentarse dunha cadeira, equilibrios nunha perna, «flexións» de pé contra unha parede...) . En verdá.
Welcome to my TEDtalk
I don't need nor have the motivation to read this book.
Aaah! que ben! Moi fan deste home. Ata hoxe, todo o que lin del paréceme marabilla.
Certo que levoume un mes ler as primeiras 100 páxinas, pero non é culpa del, a historia hai que mastigala e asentala. Comeza ao xeito en que escribe Murakami, que parece que non pasa nada, que todo é trivial. Non hai esas florituras, eses trucos efectistas que te fan seguir lendo. Aquí hai un fío (pun intended) que o conecta todo e acompañamos ao protagonista a darlle sentido ao sarillo do que forma parte.
Complícase a cousa porque, tamén recurrente nel, por veces temos os pés na realidade e outras na fantasía. Na vixia ou nos pesadelos?
A historia diría que é o de menos. Os protagonistas falan de como se sinten, da necesidade dalgún tipo de amor (cariño, afecto, confianza, apoio,… a forma de amor que elixas) e as dificultades particulares que …
Aaah! que ben! Moi fan deste home. Ata hoxe, todo o que lin del paréceme marabilla.
Certo que levoume un mes ler as primeiras 100 páxinas, pero non é culpa del, a historia hai que mastigala e asentala. Comeza ao xeito en que escribe Murakami, que parece que non pasa nada, que todo é trivial. Non hai esas florituras, eses trucos efectistas que te fan seguir lendo. Aquí hai un fío (pun intended) que o conecta todo e acompañamos ao protagonista a darlle sentido ao sarillo do que forma parte.
Complícase a cousa porque, tamén recurrente nel, por veces temos os pés na realidade e outras na fantasía. Na vixia ou nos pesadelos?
A historia diría que é o de menos. Os protagonistas falan de como se sinten, da necesidade dalgún tipo de amor (cariño, afecto, confianza, apoio,… a forma de amor que elixas) e as dificultades particulares que afrontan e como xestiona cada un ao seu xeito toda esa ansia na súa cabeza. E a soidade, claro.
Foime fácil identificarme con algún personaxe. Con Gotanda, o famoso actor? con Ame, supertalentosa e cero empática? con Yuki, florecendo á vida? co poeta manco? XD Pode que un pouco con todos.
Unha idea-forza que flota sobre toda a novela é que O Capitalismo é un axente corruptor de primeira orde do altamente corruptible ser humano. Desde a calidade da música, un tema recurrente en Murakami, ata a (mala) alimentación, a moda,… Cambias Yoko Ono por Capitalismo e a Murakami parécelle ben.
Ben podería facer Christopher Nolan unha película desas que non hai dios que entenda nada pero que podes dicir «ai si rei, vin a peli» e podes facer algunha interpretación rara e quedar coma dios.
Non teño dúbidas con Murakami, lerei todo, cando sexa. Creo que entendo o que escribe. Mis dieses.
