
Purga por Sofi Oksanen
Estonia, 1992, pouco tempo despois da independencia do país como república báltica. Aliide Truu, unha anciá solitaria que vive nunha …
aka @ghose⁂
Tradutor da interface web de bookwyrm ao galego. Os libros que leo son a mellor referencia sobre min.
Hai centos de clásicos que aínda non lin!! Menuda sorte!
formerly known as ghose at bookrastinating dot com, moved here.
Este enlace se abre en una ventana emergente
Estonia, 1992, pouco tempo despois da independencia do país como república báltica. Aliide Truu, unha anciá solitaria que vive nunha …
«frechazo» cunha cadeliña. Non digo nada, os cans son moi cariñosos, non coma outros 😼
o libro en si é a narración da peripecia de como se coñeceron Dion e Gobi e a peripecia maior, que se cha contan non a cres, de como se reencontraron e navegaron o océano burocrático das autoridades sanitarias chinesas e británicas para rematar todos xuntos vivindo en Edimburgo.
Non fago «spoiler», o primeiro capítulo é toda a familia correndo feliz nun monte desde o que se ve toda a cidade.
O relato, que non novela, atopa similitudes entre as dificultades que atopan Dion (e calquera) nesas longas carreiras e os obstáculos da vida. De como atopas xente marabillosa (a maioría) e crápulas.
A nivel «literario» o nivel é moi baixo, non leas isto se non che emocionan as historias de reencontros con animais cariñosos (ten pinta de ser unha cadeliña moi feitiña e aguda) …
«frechazo» cunha cadeliña. Non digo nada, os cans son moi cariñosos, non coma outros 😼
o libro en si é a narración da peripecia de como se coñeceron Dion e Gobi e a peripecia maior, que se cha contan non a cres, de como se reencontraron e navegaron o océano burocrático das autoridades sanitarias chinesas e británicas para rematar todos xuntos vivindo en Edimburgo.
Non fago «spoiler», o primeiro capítulo é toda a familia correndo feliz nun monte desde o que se ve toda a cidade.
O relato, que non novela, atopa similitudes entre as dificultades que atopan Dion (e calquera) nesas longas carreiras e os obstáculos da vida. De como atopas xente marabillosa (a maioría) e crápulas.
A nivel «literario» o nivel é moi baixo, non leas isto se non che emocionan as historias de reencontros con animais cariñosos (ten pinta de ser unha cadeliña moi feitiña e aguda) e un pouco de épica ultrarunner (bah!).
Dion é moi agradecido no relato con todas as persoas que lle axudaron, loubando o xeito en que as persoas o trataron en China sen agochar a realidade do que viveu. Non quero ser frívolo nin faltarlle ao respecto a Dion.
Tampouco me vou estender máis, non ten perda se queres ler algo positivo e cheo de boas accións.
Demian: The Story of Emil Sinclair's Youth is a Bildungsroman by Hermann Hesse, first published in 1919; a prologue was …
Cuando se le muere la abuela, la jovencísima Mikage queda absolutamente sola en una casa demasiado grande y se refugia …
queda anotado, tras ler a Kat en is.burntout.org/@kat/114439929197432143
grazas a @librosenmimano@masto.es vou ler este libro (cando corresponda). Que menos que engadilo aquí no #fediverso #bookwyrm
www.todostuslibros.com/libros/la-etiqueta-del-asesino_978-84-09-53171-4#synopsis
Escribe Yoshimoto dun xeito casual, como se a protagonista estivese ao teu carón compartindo un té (chá), contándoche o que ceou onte e o soa que se sinte ( e está).
O sentimento de perda e vacío recorren os tres relatos, onde uns personaxes solitarios se dan forzas, unhas forzas que nin eles saben de onde saen.
Aínda que por veces me perdía nesa viaxe de descubrimento persoal, de coñecemento de si mesmo, creo que o libro ten unha resolución moi bonita e poética que paga a pena por si soa.
O relato apela a seguir a forza interior que nos move, a coñecela e a diferenciala sen prexuizos alonxándose da comodidade de pertencer á masa, de diluírnos (espiritualmente) nela. O protagonista, con moitas vicisitudes e a guía de sensibilidades afíns logra percorrer o camiño.
Advertencia de contenido A cabeza adolescente (and beyond)
Hai un momento no que o protagonista descubre, élle revelado pola propia experiencia, que o que lle pasa pola cabeza, o trivial e o substancial, é o que lle pasa pola cabeza a todo o mundo. É enriquecedor ese momento en que o descubres, ao mesmo tempo unha lección de humildade e de empoderamento. A veces, porén, hai que deterse e traer ao pensamento consciente esa realidade ante os avatares da vida.
Tamén, se faltasen argumentos, que adolescente criado na educación católica non lle atopa axiña as costuras ao relato canónico sen precisar unha voz allea que alimente o escepticismo? Ein? Quen!? (non vou responder, hai varios grupos de persoas)
Quedoume isto moi intensito para un domingo pola mañán, pero o libro ponlle palabras aos sentimentos. Tal cousa non é fácil 👍
Agora aparece Beatrice no relato ⚠️
Dúas citas procedentes da Nota final, a xeito de recensión
no cabe la menor duda [desde o método científico] de que el sedentarismo es el enemigo de un cerebro sano y una cognición que extraiga lo mejor de sus capacidades naturales.
Para desenvolver unhas facultades mentales axeitadas para os diferentes ámbitos da vida hai que ter un mínimo de actividade física.
La buena noticia es que muy poco ejercicio (leve o moderado) ya produce extraordinarios beneficios a todoslos niveles fisiológicos.
Ademais a calquera idade, como explica durante todo o libro. Nunca é tarde.
É un traballo de divulgación e concienciación baseado na última ciencia dispoñible.
Inclúe ampla bibliografía.
É impresionante que se describan os mecanismos polos que se transmite de xeito interxeneracional a forma en que se expresan determinados xenes implicados na vascularización cerebral, función das mitocondrias en suxeitos que están físicamrnte activos. Os xenes, aherdanza, pode ser a mesma, pero unha alimentación, exercicio e actividade cognitiva (intelectual complexa) inflúe en como se expresan os xenes na nósa descendencia.