Jorganes valoró Las gratitudes: 4 estrellas

Las gratitudes por Delphine de Vigan
Una bellísima novela sobre la gratitud, sobre lo importante que es poder dar las gracias a aquellos que nos han …
En Mastodom: @Jorganes@mastodon.gal En Ribeira temos un club de lectura. Un libro ao mes escollido polas participantes. Tamén gusto de ler cousas relacionadas co ambiente, xustiza social, paz e emerxencia climática. Agora tamén participo do club de lectura fotográfico de Jota Barros.
Este enlace se abre en una ventana emergente
¡Hecho! Jorganes ha leído 21 de 20 libros.

Una bellísima novela sobre la gratitud, sobre lo importante que es poder dar las gracias a aquellos que nos han …

Una bellísima novela sobre la gratitud, sobre lo importante que es poder dar las gracias a aquellos que nos han …
Después de escuchar el capítulo dedicado a Lucia Berlin del podcast de Javier Peña "Grandes Infelices. Luces y sombras de grandes novelistas", me puse a leer este gran libro de relatos en inglés. Después de leer más de la mitad, creo que lo voy a abandonar por su traducción en castellano. Un libro que merece ser leído de una autora que apenas tuvo reconocimiento en vida.
Después de escuchar el capítulo dedicado a Lucia Berlin del podcast de Javier Peña "Grandes Infelices. Luces y sombras de grandes novelistas", me puse a leer este gran libro de relatos en inglés. Después de leer más de la mitad, creo que lo voy a abandonar por su traducción en castellano. Un libro que merece ser leído de una autora que apenas tuvo reconocimiento en vida.
Comencé a leerlo después de ver esta recesión en Kaos en la Red: kaosenlared.net/tecnofeudalismo-de-varoufakis-por-que-el-capitalismo-ha-muerto-y-que-lo-reemplaza/
Cómic dunha forza expresiva gráfica tremenda. Conta unha historia moi dura, pero con unha delicadeza cativadora. A autora non se adentra explicitamente en temas truculentos da durísima vida da súa protagonista, pero cunha poucas palabras e cunhas imaxes moi potentes deixa que as persoas que o lemos imaxinemos todo de tal xeito que as veces dan gañas de chorar. Unha novela gráfica moi recomendable.
Cómic dunha forza expresiva gráfica tremenda. Conta unha historia moi dura, pero con unha delicadeza cativadora. A autora non se adentra explicitamente en temas truculentos da durísima vida da súa protagonista, pero cunha poucas palabras e cunhas imaxes moi potentes deixa que as persoas que o lemos imaxinemos todo de tal xeito que as veces dan gañas de chorar. Unha novela gráfica moi recomendable.

Durante a ocupación xaponesa de Corea, un dos episodios máis escuros da historia do país, a moza Okseon viuse convertida, …
Aínda que o libro ten cousas interesantes, resultoume un pouco decepcionante. Coido que a autora tiña a oportunidade de armar un libro sólido cos vimbios cos que traballa, pero por veces mete na novela temas sobre a violencia de xénero que poderían ser máis propios dun ensaio que dunha novela, e algún diálogo parece pouco crible. Coido que faltou unha labor editorial máis esmerada; eiva moi frecuente nos libros publicados en galego.
Aínda que o libro ten cousas interesantes, resultoume un pouco decepcionante. Coido que a autora tiña a oportunidade de armar un libro sólido cos vimbios cos que traballa, pero por veces mete na novela temas sobre a violencia de xénero que poderían ser máis propios dun ensaio que dunha novela, e algún diálogo parece pouco crible. Coido que faltou unha labor editorial máis esmerada; eiva moi frecuente nos libros publicados en galego.

Unha xornalista de volta en Compostela, un trompetista, o cadáver dunha muller no río Sarela, unha forense que foi psiquiatra, …

Unha xornalista de volta en Compostela, un trompetista, o cadáver dunha muller no río Sarela, unha forense que foi psiquiatra, …
Es un libraco de mogollón de páginas. Lo leí por curiosidad después de ver una serie sobre su autora "La joven George Sand" que está en Filmin en España. La serie me gustó bastante, el libro, a veces, se me hizo un poco pesado por el modo en que escribían en el s. XIX, pero muy interesante en general. Me da la impresión de que la autora pretende quedar bien con su autobiografía, y que oculta muchas cosas que nos hubieran resultado muy interesantes. Sorprende la cantidad de personas "famosas" con la que ser relacionó en vida. También resulta interesante releer la historia contada desde los ojos de una persona que la vivió en primera persona. Fueron años convulsos en Francia, y ella los vivió como protagonista.
Es un libraco de mogollón de páginas. Lo leí por curiosidad después de ver una serie sobre su autora "La joven George Sand" que está en Filmin en España. La serie me gustó bastante, el libro, a veces, se me hizo un poco pesado por el modo en que escribían en el s. XIX, pero muy interesante en general. Me da la impresión de que la autora pretende quedar bien con su autobiografía, y que oculta muchas cosas que nos hubieran resultado muy interesantes. Sorprende la cantidad de personas "famosas" con la que ser relacionó en vida. También resulta interesante releer la historia contada desde los ojos de una persona que la vivió en primera persona. Fueron años convulsos en Francia, y ella los vivió como protagonista.

No pienso que haya orgullo e impertinencia en escribir la historia de la propia vida y aún menos en elegir, …
@ghose Grazas pola recomendación. Tamén estaba na lista de posibles lecturas desta autora.
Por algún sitio lin que a autora se inspirou no conto da criada de Margaret Atwood. O libro sitúanos nun futuro próximo onde os corpos das mulleres son obxecto de compra-venta, sobre todo para a procreación. Ao principio custoume entrar na trama, pero da metade para adiante léese do tirón. Ademais, partindo dunha situación moi deprimente, as personaxes vanse empoderando (e ata aí podo contar). Recomendo a súa lectura. É o primeiro libro que leo de Antía Yáñez, pero a súa lectura anímame a ler máis cousas desta autora, por exemplo, «Non penses nun elefante rosa».
Por algún sitio lin que a autora se inspirou no conto da criada de Margaret Atwood. O libro sitúanos nun futuro próximo onde os corpos das mulleres son obxecto de compra-venta, sobre todo para a procreación. Ao principio custoume entrar na trama, pero da metade para adiante léese do tirón. Ademais, partindo dunha situación moi deprimente, as personaxes vanse empoderando (e ata aí podo contar). Recomendo a súa lectura. É o primeiro libro que leo de Antía Yáñez, pero a súa lectura anímame a ler máis cousas desta autora, por exemplo, «Non penses nun elefante rosa».
No sé cómo este libro cayó en mis manos. Me lo he leído casi del tirón. Es un libro bastante corto que cuenta la historia del turismo vista desde el punto de vista de las y los trabajadores. Siempre me ha gustado mucho viajar, y siempre he sentido una responsabilidad para que mi forma de viajar no tenga un impacto demasiado grande en los destinos que visito. El libro nos enfrenta a una contradicción. Vemos a las personas que trabajan en grandes empresas hoteleras, y pensamos que están muy puteadas. Pero por otro pensamos que si no existieran esos hoteles, no podrían disponer de un medio de vida. Supongo que a quien lo lea le servirá para que cuando vaya de vacaciones, piense un poco en todas esas personas que hacen de su estancia un lugar más agradable.
No sé cómo este libro cayó en mis manos. Me lo he leído casi del tirón. Es un libro bastante corto que cuenta la historia del turismo vista desde el punto de vista de las y los trabajadores. Siempre me ha gustado mucho viajar, y siempre he sentido una responsabilidad para que mi forma de viajar no tenga un impacto demasiado grande en los destinos que visito. El libro nos enfrenta a una contradicción. Vemos a las personas que trabajan en grandes empresas hoteleras, y pensamos que están muy puteadas. Pero por otro pensamos que si no existieran esos hoteles, no podrían disponer de un medio de vida. Supongo que a quien lo lea le servirá para que cuando vaya de vacaciones, piense un poco en todas esas personas que hacen de su estancia un lugar más agradable.

Una brillante radiografía de las dinámicas laborales en el sector del turismo.
El turismo ha cambiado la faz de …