aka @ghose⁂
Tradutor da interface web de bookwyrm ao galego. Os libros que leo son a mellor referencia sobre min.
Hai centos de clásicos que aínda non lin!! Menuda sorte!
formerly known as ghose at bookrastinating dot com, moved here.
Este enlace se abre en una ventana emergente
Conectados ao gran computador central da compañía Escher, milleiros de seres humanos experimentan múltiples vidas, …
🤔 ummm, non podo dicir que me entusiasme o estilo da narración, pero a premisa (do xogo) é interesante e comeza a saír do prestablecido.
os primeiros relatos son entretidos e lixeiros en aparencia, pero o último ten moita máis substancia
uuuuuu, un gato 🐈 nun mercante espacial! Nada bo pode saír disto 😜
Bonus: psicofonías cibernéticas.
O Titanic acude ao rescate da Nostromo. Ou algo así.
o segundo capítulo é como unha viaxe psicodélica, unha consecuencia do illamento e a privación de estímulos sensoriais
Advertencia de contenido Non é spoiler nin nada
Fin do capítulo 1: Proba superada! Xa es piloto Pirx!
Ten un tono humorístico e desenfadado.
Conectados ao gran computador central da compañía Escher, milleiros de seres humanos experimentan múltiples vidas, …
Curtiño. Feature.
Néboa fixo dezaseis anos hai pouco e abúrrese mortalmente na clase do profesor Nogueira. Tampouco …
teño certos reparos, pero pilleino na biblioteca. A ver se flúe
O libro trata desde unha perspectiva analítica a efectividade dos diferentes métodos de RECUPERACIÓN física/mental para persoas que fan deporte (analiza datos, os estudos dispoñibles no momento de escribilo) Ao pouco de comezar o libro xa tiven a sospeita de que ía ser «decepcionante», no sentido de que non había ningún método milagroso que acelerase.
Non trata sobre aumentar o rendemento (directamente), nin a resistencia, forza, etc., se non sobre asimilar o adestramento e recuperarse do esforzo.
Desde diferentes formas de crioterapia, pasando por formas de controlar a inflamación, aumentar o fluxo sanguíneo, infravermellos de diferente lonxitude de onda, ... non hai ningunha forma que de xeito concluínte demostre a súa efectividade de forma significativa como si o fai durmir.
Certo, todas elas teñen lexións de seguidoras e practicantes, pero parece existir un compoñente sicolóxico moi forte, en canto a adhesión á práctica como a sentir que funciona …
O libro trata desde unha perspectiva analítica a efectividade dos diferentes métodos de RECUPERACIÓN física/mental para persoas que fan deporte (analiza datos, os estudos dispoñibles no momento de escribilo) Ao pouco de comezar o libro xa tiven a sospeita de que ía ser «decepcionante», no sentido de que non había ningún método milagroso que acelerase.
Non trata sobre aumentar o rendemento (directamente), nin a resistencia, forza, etc., se non sobre asimilar o adestramento e recuperarse do esforzo.
Desde diferentes formas de crioterapia, pasando por formas de controlar a inflamación, aumentar o fluxo sanguíneo, infravermellos de diferente lonxitude de onda, ... non hai ningunha forma que de xeito concluínte demostre a súa efectividade de forma significativa como si o fai durmir.
Certo, todas elas teñen lexións de seguidoras e practicantes, pero parece existir un compoñente sicolóxico moi forte, en canto a adhesión á práctica como a sentir que funciona.
O libro está cheo de referencias personais da autora (ela experimentou con todo) así como a produtos que nos venden as estrelas publicitarias (atletas profesionais) máis famosas. Aquí está outro compoñente de todo o tema: o capitalismo. Non quero recurrir á broma clásica, e podería ser Yoko Ono, pero non cabe máis que chamalo polo seu nome.
Lese facilmente e aos poucos, pode ser entretido para persoas motivadas nestes temas.
¹ aquí a «fe» refírese a ter confianza no método que escollas para recuperarte, algo así como un efecto placebo, máis ou menos, porque hai detalles que importan, pero mentras che están dando unha masaxe, ou estás na sauna de infravermellos, polo menos estás quieta e relaxada. Ahí podería estar o asunto, que ven dar ao mesmo que: durmir máis e mellor.
Interesante e cheo de bibliografía. Redactado de forma amena e con ducias de experiencias personais (e alleas).
🛏️ O que temía ao comezo 😅 resultou ser exactamente así 🤣 Pero non é tan simple 😉
Pode ser unha lectura desas que votas man en momentos sen máis que facer 😛
[...] Non hai drama, nin reflexión, hai acción. Movémonos coas ondas e a brisa do mar, cos arumes dos pinos, do sal, e do ron. Lemos os xogos de enganos e artimañas das que se valen os protagonistas (todo pirolos) para sobrevivir aos acontecementos. Asistimos, abraiados, á valentía e coraxe do nóso heróe, como por instinto e serindipia parece determinar os acontecementos. [...]
Copiado da recensión completa no blog
ben entretido, áxil, directo e, unha vez chegaron á illa... trepidante!!
When I read something like:
"As far as the body is concerned, stress is stress—it doesn't matter if it comes from a session of intervals or from the emotional strain of a romantic breakup, says John Kiely, an Irish sports scientist and performance coach who's worked with world- class athletes in numerous sports, including rugby and track"
it remainds me "calorie is a calorie wherever it comes from". My ass (excuse me). So "stress is stress"? I'm not sure. I can cope far better with phisical stress than with mental stress
por agora todo é "non hai evidencia científica que soporte que Xxxx mellora a recuperación", sendo Xxxx todas esas cousas que nos venden (literalmente). Nin meterlle proteínas ou comer xusto despois de adestrar (a non ser que vaias repetir en poucas horas); nin o frío/xeo; beber _gatorades tampouco; ... TODO MAL.
Nada, algo haberá, digo eu. A ver se vai resultar que tirarse no sofá patas parriba un par de horas é o que mellor nos recupera XD Espero non estar facendo spoiler