Un deses clásicos case imposíbeis de atopar en galego (había unha tradución de Xerais dos 90) até agora. Poucos clásicos poden presumir de ter acadado tanta influencia cultural. Cunha estructura epistolar séntese moi moderna, case coma un falso documental ou unha película de found footage. Trepidante e pura aventura, un clásico que non entendo que aínda non lera.