Reseñas y comentarios

Smile after smile... if you remember the facts of the year and like English humour...

Nota: Na trad. de Luisa Feijoo e María Joao Delgado.
O título levoume a engano. É un home que se fai humano pouco a pouco. Rodeado de mulleres, iso si,ás que pode que coñeza máis a medida que se humaniza. Unha historia que me gustou e ó tempo, desconcertou: por iso as tres estrelas nada máis. Unha máis lle serǘía ben de non ser polo despiste ó que me levou o título boa parte do libro.

Comics flow and translate words and images to you, and between, produce a good feeling and some laughing moments -or simply smiling, but always nice-. Is necessary to read it? No, Isn't, but you will appreciate it! (You're reader, I suppose!)

Collino entre os que a biblioteca de Ribadeo deixou para desfacerse deles por falta de espazo. E non me arrepentín, a pesares d enon ser da miña especialidade e facérseme árido pola profundidade nalgúns capítulos. Sorprendeume Teresa Moure coa súa faceta académica. e sorprendínme a min mesmo tomando notas na beira das páxinas en clave introspección no galego.

Hilar cosas que uno no contaba en el mismo campo, incluir otras desconocidas, pasar una mirada por la historia... y dar con una idea sólida. Puede que para los avezados sea una obra de divulgación, pero para mi supuso una profundización ya necesaria sobre el concepto de democracia, aclarando ideas sobre estado, república, democracia...

A sociedade estrutúrase a base de relatos. Ana Cabaleiro presenta un conxunto de relatos abondo individuais como para dicir que non son conexos, abondo conexos como para dar fe da estrutura dunha sociedade, abondo imparciais como para dicir que representan aunha parte da sociedade, a maioritaria nunha zona epecial, minoritaria á súa vez. E, aínda que unha frase non fai un libro, nin ten por que representalo, nin querer facelo, quédome esta vez con unha: "Non prendína a tele, que é por onde máis entra, con tanto anuncio e tanto filme e tanto programa especial, e co rei dicindo paridas de rei, que ó resto das persoas nos daría vergoña dicir".

Me alegro de haberlo leído, aunque de no ser por la película, no lo hubiera hecho. Ciclópeo, me costó acabarlo, mas, a lo largo de sus páginas, una vez aminorada la confusión inical que produce, se desliza cara adelante a veces de forma suave, a veces, intempestuosa, pero siempre en una huída hacia el más allá que consigue arrastrar.

Un libro para entender moitas cousas sobre a auga. Interdisciplinar, ensina dende diferentes puntos de vista sobre un recurso fundamental para a vida.

Non sei por que a collín. Sei por que me capturou a min. Do mellor que levo lido neste tipo de novela.

Comienza con un gusto retro para una novela de ciencia ficción hoy día, pero va encajando en el género al tiempo que se sale de ideas previas sobre lo que es ciencia ficción. Noto algunos puntos que considero fallos al traducir, algo que en este caso no debió de ser nada simple, y que, al tiempo, induce a meterse más en los personajes y sus relaciones. Muy recomendable.

Comeza a enganchar antes de liarse perderse. Non é unha marabilla. Pode entreter.

Levou un premio, e levouno por algo. Unha argumentación fresta dá testemuña. Que non é unha obra mestra? Non, pero leese ben e non me decepcionou

A banda deseñada remite a un libro que ten o libro de Emma no seu interior, reflexo da propia Emma e un mundo que pode ser o de calquera, pero é o seu... Anima a retomar a lectura co libro de Berta Dávila.

Sorprendeume. Coñezo o tema e non esperaba atopar nada novo, pero o enfoque e desenvolvemento resultou novidoso e xerou en min novos desenvolvementos. As concesións á inexactitude en aras da claridade e simplicidade son pertinentes, e o estilo ilustracións, adecuadas ó meu ver. Aconsellable.

Irregular, se se colle con pausa, vai calando e identificándose nun.